Konu: Geri: Şiir Arşivim Perş. Haz. 18, 2009 1:37 am
Sen gittin ya, Baharım karla örtüldü, Gülistan soldu mahvoldu, Çileler birleşti akar gider bir sel oldu, Yüzün eskimedi hala karşımdasın, Sen gittin gideli ellerin ağzı lafla doldu, Beni yalnız sandılar, Halbuki ruhum sen doluydu, Gittin bir tanem ne yapayım, Dur diyemezdim ki sana, Yapma bu sevgiye kıyma diyemezdim ki, Biliyordum sende beni seviyordun, İ�şte asıl işin garip yönü de bu ya, Neden gittin anlamış değilim hala, Lisanım yetmez miydi sana, Benle kalmana, Yalnızlığım törpüler hasret gecelerini, Sonbahara kendini adamış aşkımız, Zalim yıllara bağlanmış kalmış, Zaman bizi aldatmış bırakmış, Sende beni vurup gitsen hiç acımaz inan, Gittin işte ne yapayım, O masum bakışlı gözlerin riya dolu olduğunu nereden bilirdim, Gülüşüne aldanırdım halbuki ben senin, İ�arkıları hep senin için ezberler, Senin için notalara dökerdim, Ama yine kıymet bilmedin, Gittin bitirdin işte ne yapayım, Yalvarsamıydım yoksa sana deli gibi, Yok yapamazdım ben böyle densizliği, Sızlansam da olmazdı asla böyle, Hasretin içimde biterdi o zaman, Yalvarmak benlik değil bir tanem, Olmadı işte divane gönül, Gitti sevgili, ne yapabilirsin, Hiç.
Cwtangy
Konu: Geri: Şiir Arşivim Perş. Haz. 18, 2009 1:38 am
Tıkanıp KaLdığında Hayat.. Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, soluk almak güçleştiğinde, Yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını, Dağlara dönmeli yüzünü insan. Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli, yüreğini ferahlatacak; Yeni insanlarla ‘tanışmalı, yeni keşifler yapacak…. Hep isteyip de, bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa, Gerçekleştirmeyi denemeli! Her geçen gece, ölüme bir gün daha yaklaştığını; zamanın bir nehir, Kendisinin bir sal olup da, O dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı. Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler, Her akşam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa, Değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri; Küçük şeylerle başlamalı belki; örneğin, bir kaç durak önce inip Servisten, otobüsten; yürümeli eve kadar, yüreğine takmalı güneş gözlüklerini; Gördüğünü hissedebilmeli! Sağlığını kaybedip, ölümle yüz yüze gelmeden önce, Değerli olabilmeli hayat! İlla büyük acılar çekmemeli, küçük mutlulukları fark etmek için! Başkasının yerine koyabilmeli kendini; Ağlayan birine “gül”, inleyen birine “sus” dememeli! Ağlayana omuz, inleyene çare olabilmeli! Şu adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı; Sevgisiz, soysuz kalarak! Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden, Derin bir soluk alıp, hapsetmeli kokusunu içine… Güneşin doğuşunu seyretmeli arada bir, seher yeli okşamalı saçlarını… Karda, yağmurda; sevincine, coşkusuna; fırtınada boranda; Öfkesine, isyanına ortak olabilmeli doğanın! Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği; Bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli! Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu Olmayı beklememeli! Ama küçük, ama büyük; her hayal kırıklığı, her acı; Bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için; kaçırmamalı! Çünkü; hiç düşmemişsen, el vermezsin kimseye kalkması için, hiç Çaresiz kalmamışsan, dermanı olamazsın dertlerin; ağlamayı bilmiyorsan, Neşesizdir kahkahaların; Merhaba dememişsen, anlamsızdır elvedaların… Ne, herkesi düşünmekten kendini, ne; kendini düşünmekten herkesi unutmamalı! Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatın; hep vermek ya da hep almak için… Sadece, anlatacak bir şeyleri olduğunda değil, Söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli! Aklı ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere… Hafızası olmalı insanın; hiç değilse, aynı hataları, aynı bahanelerle tekrarlamaması için! Soruları olmalı, yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak! Dostları olmalı, ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak! Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi; Ama, kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki, hakkını verebilsin sevdiklerinin; Zaman bulabilsin; Bir teşekkür, bir elveda için… Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer; Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten; Ama, herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de fark edebilmeli insan! Tıpkı, her şeye sahip olamayacağı gibi… Zamanın ninnisiyle, uykuda geçirmemeli hayatı…
Cwtangy
Konu: Geri: Şiir Arşivim Perş. Haz. 18, 2009 1:38 am
Git durma koşmam ardından artık Bir giden sen misin? Başucumda nöbet tutar yalnızlık.
Git durmaağlamam ardından Sen gitsen de hayalin Bir an gitmez yanımdan...
Git durmayalnızlıktan korkmuyorum Sen gidince yalnız kalmam Kederleri kapıda karşılıyorum...
Git durmamerak etme üşümem Biraz titrerim sonra Kendime sarılır donarım da seni bir kez düşünmem...
Git durmabütün eşyalarını topla Beni hiç sevmedin ki sen... Kalbini son birkez yokla...
Git durmane gidişler gördüm ben Acıtmadı hiçbiri bu kadar emin ol... Ve galip gelen sen kaybeden ben...
Git durmaartık kararlı olsun Bir kez çıkarsın bu kapıdan Üç gün geçer -unutulursun...
Git durmaasla gitme demem Adam gibi sevdim seni Bu yeter bana fazlasını istemem...
Git durmasevginde yalanmış sen gibi Gerçekler gizlenmiş dünya sahnesinden Sanki sevgiler de yalan bir düş gibi...
Git durmaseni sevdiğimi unut Artık beyaz yok her tarafımda kara bir bulut Unut beni de her yalan gibi unut...
Git durmaanlarsın zamanla Artık kapıya heyecenla koşmayacağım Ve güneş doğmayacak pencereme eski ışıltısıyla...
Git durmarahatım artık Gözlerinin telaşı kalmadı yüreğimde Ya üzersem diye bir korkum da yok artık...
Git durmavazgeçilmez değilsin Ben değilim vazgeçilmezin Vazgeç de git artık...
Git durmasakın unutma! Unutulanlar unutanları Asla unutmazlar...
Konu: Geri: Şiir Arşivim 
Perş. Haz. 18, 2009 1:37 am