şiir Arşivim 2

Kimi zaman hüzün resimleri
çizdik seninle
kimi zamansa
sayfa dolusu hatıraları.
ve bir hayal vardı
adın gibi sessiz
adın gibi ayrı düştüğüm.
sen..
yazmak isteyip de
yazamadığım
görmek isteyip de
göremediğim
günler kadar
uzaktın..
haziran kokulu her satır gibi
özlem ve acı düştü ellerimden
yine bir kasım şafağında beklerken seni
bir sıcak gülüş
bir de hazin bir ayrılık kaldı
o son gidişinden.

________________________________________

Sevginin İlk Hali
Zaman geri saysa da senli zamanlara
Geceden gündüze dönüş bizimkisi
Yarım kalan ne varsa bilemediğin
Senli sensiz bir aydınlık içimdeki
Daha çok aydınlığa koşup yollarda
Saklanmayan bir hüzne inat sevgili
Aşka inat korkular geçmişle birikti
Bırak elindeki hüznü gül şimdi
Ayak seslerini tanısam da yollarda
ilk defa gözlerinin içine
Biraz da sinemin elindeki sıcak bekleyişe
Güzel bir heyecana yolculuk benimkisi
Günlerin geçidi bir senfoni
Saklanmayan bir oyuncak elimdeki
Güzel bir toprağa adım atan bir sevgili
Sensiz olduğum zamana dur dedi
Karşında bir sevgi elinde ayazın pembeliği
Kucaklanmış bir yaşam perdesi
Sarıldığım her günün gecesine inat
Sabahın körü sevginin ilk hali

_______________________________________

Sakin kırılma sevdiğim sözlerime
Lanet ediyorum her gün kaderime
Kavuşamadım bir turlu meleğime
Ağlamayı yasakladım gözlerime

Allah’ım can ver dizlerime
Kavuşmalıyım artık sevdiğime
Cesaret kat cesaretime
Ağlamayı yasakladım gözlerime..

______________________________________

Ah bir söyliye bilsem sana
Seni ne çok sevdiğimi
Uzanıp tutabilsem ellerini
Yüreğim yüreğine kavuşsa
Benden çok uzaklardasın sevdiğim
Sen içime çektiğim nefesim
Aldığım her solukta benimsin
Düşlerimde yalnız düşlerimdesin
Seni uzaktan sevmekte güzel
Bana uzakken sevgin bu kadar güzel
Ya benim olsan.. sevdiğim
O zaman bu yürek dayanırmı
Bu kadar büyük sevgiyi taşırmı
İçimden bir çığlık kopuyor
Kimsenin duymadığı bir çığlık
Seni seviyorum diyor seni seviyorum...
Hemde hiç kimsenin sevmediği
Sevemeyeceği kadar
Canımda can kadar
Bir gün kara toprak olana kadar
Bu yürek bu sevdayla kavrulur yanar.....


____________________________________________

birşeyler yazmak istedim
seni anlatabilmeliydim
düşündüm birkaç gülüşün takıldı aklıma
ve gözlerin.
yandı boğazım yandı ellerim
özlemim o kadardı ki
sözcükler bile seni anlatmayı bırakıp ağıt yaktı yokluğuna
avuttular beni yalan oldular
ve söylediler
sesin çınladı kulaklarmda
tam cvp verecekken sustun!
hayalini yarattı bana sözcükler
uzandım!
yokluğuna sarıldım!
sıcaklığını hissettim!
ama sen yoktun!

______________________________________

Seni gördüm
toy bir çocuktu yüreğim
henüz yağmur yağmamış buluttum...
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...
Tutsaktım
Yok pahasına bir gemiye satıldım
sonra gözlerimi sattım
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...



Yalnızlığıma
nice zaman
silah çektim süngü tuttum...
Dağların zirvesinde destan
çöllerin ortasında ağıttım...
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...




Yakacak diye gözlerin kalbimi
ellerinin nârına
kendim attım.
Senden duydum en güzelini sözlerin
en tatlı yudumları
senden yuttum
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...




Sevdan için
her gül mevsiminde
arzu arzu
umut umuttum....
Gördüğüm her renkte rengini gördüm
Duyduğum her seste adına
türküler tuttum...
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim....




Akrep düştü gecelerime
Gelirsin tutkusuyla
yıldızlarını göğün
birer birer uyuttum...
Adından başka
isimleri
kelimeleri
harfleri
Adından başka
Bütün bildiklerimi unuttum...
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim...





Ben
hiç kimseyi
senin kadar sevmedim...

(I)
Şimdilerde ben;
�Geceleri yıldızları seyrettiğim penceremden her gördüğüm buluta yeni bir nisan ısmarlıyorum kurumuş kalbime yağmurlar yağsın diye.�
�Her doğan güne yeni bir bahar ısmarlıyorum günbegün solan hayatıma renk katsın diye.�
�Her batan güne(şe) yeni bir sonbahar ısmarlıyorum ölümü hep hatırlatsın diye.�
�Her karamsarlığıma yeni bir ümit ısmarlıyorum çaresiz kalmasın diye.�
�Her dostuma yeni bir vefa ısmarlıyorum sevdamız büyüsün diye.�
�Her geçen dakikaya yeni bir saniye her saniyeye yeni bir saat her saate yeni bir anlam ısmarlıyorum beyhude geçmesin diye.�
�Her baktığım aynaya yeni bir benlik ısmarlıyorum yab(l)ancı maskeler takmasın diye.�
�Her kapandığım secdeye yeni bir dua ısmarlıyorum beni �O� hiç yalnız bırakmasın diye.�
�Her yazdığım cümleye yeni bir harf ısmarlıyorum cümlelerim eksik kalmasın diye!�

(II)

Birde açan çiçekleri olmasa bahçelerimizin
Uçan kelebekleri olmasa baharlarımızın...
Sesleri uykularımızda yankılanan bülbülleri olmasa seherlerimizin
Beş vakitte beş sefer ferahlatan ezanları olmasa semalarımızın...
Daha çok kirleneceğiz.
Daha çok çirkinleşeceğiz.
Daha çok sağırlaşacağız.
Daha çok yalnızlaşacağız.
(VI)
Keşkeklerim beklilerim ölüm olmasa
Cümleleri sonlandıran nokta olmasa
Ruhumuzu arındıran dua olmasa
Daha çok bunalacağız-bulanacağız!
�

(VI)

Mevsimlerin bize küsmüşlüğümü var? Ne kardelenler açtı bu bahar nede balkonlara caddelere sokaklara çiçeklerini savuran kiraz ağaçlarının kokusunu hisseden oldu. Ne allığına morluğuna saflığına beyazlığına hayran olduğu gülün endamlı gülüşleriyle mutlu oldu bülbül nede ovalardan bayırlara
kırlardan yaylalara bal toplayan arılarla selamlaşan çiçekler gördü
baharı. Ne gecenin kalbi aydınlandı minicik bir ateşböceğiyle nede sessizliği bozuldu vakitsiz bir baykuşla. Ne çocukların yüreğinden yıldızlara köprüler kuruldu masallarda nede âşıkların yüreğine kaf dağından hayaller çıkageldi. Ne Yusuf�a el uzatan kervanlar geçti buralardan nede pervazlara konan yusufçuk kuşları bekledi pencerelerde. Her mevsimden geriye acı bir sessizlik kocaman bir sessizlik kaldı.
Bilmem! Sanki hayat yaşanmıyor gibi yaşanıyor. Artık baharlarda yok kapımızda! Yoksa mevsimlerin bize küsmüşlüğümü var?

__________________________________________

Yaşanılanları Kontrol-S ile kaydedip
Kontrol-Z ile geri yaşıyorum
Ben sevdamı download edip masaüstüne alıyorum.
En çokta ekranı kapladığın o anı özlüyorum

Italik yürüyüşlüm Bold bakışlı sevdiğim...
Öyle bir halt yedim ki sakın affetme beni

Simge durumuna küçült saatlerce beklet beni
Tüm sistemlerimi çökert Ziple sıkıştır ve parçala
Alt F4 ile kapat Shift ile değiştir beni
Kedinin mousela oynadığı gibi oyna
Manzaralı mouse pedinde gezdir beni
Yeni bir pencere açalım ve unutalım her şeyi
Geri dönüşüm kutusuna gönderelim maziyi
Kısa yol oluştur fazla bekletme bu seveni
En çok Flash Animasyonlu halini özlüyorum
PC görünüşlü Mac duruşlu sevdiğim

Kalpten kalbe bağlantım bağlantısı yapılır

Kapanır kapılar ağa oturum açılır
Sevdamız monitöre saniyelerle yazılır
Disconnect olursam beni yine arar mısın?
Masaüstünde bulamazsan belgelerime bakar mısın?
Yokluğunda erişim paketi teselli olmasa da

Değişiklikleri kaydedip yeniden bağlanır mısın

Bir hastane odasındayım..
Varlığımın son gücünü sarf ederek yaşama bir adım daha yaklaşma gayretindeyim..
Olası ihtimaller aklımda geçmiyor değil..
Gözlerim kapalı.. Zihnim açık..
Düşünebiliyorum..Aklımdan ilk geçen.. Özlediklerim..
Hayata dair olanlar..
Ama sanki iki dünya arasında sıkışmışım..
Her iki tarafı da kabullenemeyen insan hali..
Sesler duyuyorum; ama karşılık veremiyorum..
Bir an bir karmaşa oluyor başımda..
Öldü diyorlar benim için..
Kalp atışlarını alamıyoruz.. Doktor bağırıyor..Şok yapıyoruz çabuk ! Yaşıyorum diyorum onlara ben yaşıyorum..
Duymuyor musun doktor yaşıyorum ben..!
Sonra anlıyorum ki benim çabam boşa ..
Üzerimi örtüyorlar ..
Hayır diyorum yeni bir başlangıç doktor duy beni!
Ölmedim yaşıyorum..!
Bir an bir sessizlik oluyor..Hissediyorum yalnızım..
Ne yapıyorlar bana bunlar diyorum ya da ne yapacaklar!
Boğulduğumu hissediyorum..
Hafif bir üşeme başlıyor..
Şunları duyuyorum bir an:
�Ansızın gelir ölüm damarlarından kanın çekilir gözkapaklarını kıpırdatamazsın..
Tenin üşemeye başlar..
Sanki biri pencereyi açık bırakmış seni hasta etme çabasında..
Ve ansızın gelir ölüm..
Yitik bir aşkını son kez anımsarsın..
Beynindeki düşüncelerin seyrekleşir..
Yolcusundur.. Biletini almışlardır..
Doğarken nasıl eline verildiyse..
Giderken de geri gelmeyeceğini fısıldarlar kulağına..
Son bir kez sevdiklerine anlamlar yüklemek istersin..
Haykırmak konuşmakhırçınlaşmak..
Konuşma yetinde elinden alınmıştır maalesef..
Anlamlar yükleyemezsin sevdiklerine dair..
Hazırlanırsın ölümün soğuk yüzüne..
Ölüm sessizliği her şeyden acıdır..Ürkütücüdür..Korkutur insanı..
Dışarı çıkmak.. Oturduğun mahalledeki eski çeşmeden kana kana su içmek istersin..Sahilde uzun uzun yürümek..
Bacaklarının ağrıdığını hissetmek sonuna kadar..
Ölüm kokusundan uzakta arzulamak hayatı..
Bir yudum şarapta aşkın büyüsüne kapılmak..
Benliğinde özgür olmak..�
Ama bu insanlar ne yapıyorlar bana dersin..
Yaşıyorum doktor..Duy beni..
�
Vakit çok geçmeden ayak sesleri..Tanıyorum bu yürüyüşü..
Sonra birinin sesini duyuyorum..
Sevdiğim hayatımın anlamı olan bir insan var başımda..
Çok üzgün..Daha zamanız vardı diyor bana..
Yapacağımız çok şey paylaşacağımız bir hayat..
Ne oldu böle sana..
İnan ki bende bilmiyorum soruyorum kendime ama cevap alamıyorum diyorum..
İyi değilim..
�Yaşamadığımı söylüyorlar..
Sana sarılmak istiyorum deliler gibi..Duymuyorsun beni..Ama sen beni
duyabilirsin..Evet inanıyorum ben.. Sen beni duyuyorsun..� diyorum.
Haykırıyorum..Uğruna ölebileceğimi söylediğim insanda susuyor bu
akşam..Akşam dedim..Akşam mı gerçekten..Saat kaç ki? Annem ne yapıyor
acaba? Duy beni..Ölüme de beraber gidecektik duy beni..Niye
yalnızım..Neden yoksun yanımda..Cevap ver.. Bu kadar mıydı?. Hani hep
beraber olacaktık..Ölürken de senle derdin.
Bir of çekesim var senle İstanbul�a karşı..
Çaylarımızı yudumlarken Hisar�da..
Beni unutma sakın..Bana ait her şey sende..Yaşat beni..
Boşa konuşuyorum..Ben şimdi gerçekten ölmüşüm..
Sen bile beni duyamıyorsan..Kurtuluşum yok benim..
Gidiyorum evet..Ruhum hep bir yerlerde olacak yalnız..
Unutmazsın dimi beni..Üzülme daha fazla..
İçin kan ağlıyor hissediyorum bunu..
Hep hissetmiştim nefesindeki seni..
Yaşamaya değer bulmuştum..
Ağlayamıyorum ben..Sende ağlama..
Bu sebepsiz gidişe dur diyen yok..
Git artık hadi..Beni bedenimle ruhumla baş başa bırak git..
Ben kendimde ölüyorum sen yokken de..Git artık beni bende yalnız bırak..
Ben ölüyorum.
Ben ölüyorum..
Ben ölüyorum�

Hep kıskandım güzel günleri..
Güzel olan ne varsa yaşanmış hepsi sendin..
Acılar bile güzeldi seninle..
Seninle ağlamakta güzeldi dudak bükmekte !
Sen yanımda olunca her şeyi unutuyordum..
Unutmakta güzeldi..
İçimde ezilen �ŞİMDİ NE OLACAK� kavramlarını beynime soramıyordum..
Rahat bırakmakta güzeldi bir şeyleri..
Her yerimde sen vardın..
Sen oluyordu kör baktığım her şey !
Bu sevmekti..
Sevmekse güzeldi..

İçinde SEN olan..
Sözlerinde SEN geçen..
Bu kentin her yerinde SEN esen ne varsa..
Acıda olsa senden yanagüzeldi..
SEN güzeldin..
SEN özeldin..
Baştan başa SEN kokan..
Sonuna kadar sen yazan her şey inan bana güzeldi..
�
Gecenin kendini epeyce hissettirdiği o an varya !
Hani ışığın son çırpınışı !!
Hani siyahlığın arkasına sığınan o korkak şehirde yalnız ve çaresiz kaldığı an!
İşte o vakitlerde nereye olursa olsun bir güneş gibi doğan gözlerinin ışıltısını hissettiğim an !!
Yani o an
Uykusuzluğa ve korkaklığa aldırmadan
Senin yapabildiklerini soluksuz izlemeye doyamadan
Bir an kayboluşun ve esaretin cesareti yendiği �
Boğazıma düğümlenircesine çaresiz izlediğim an..
O AN BİLE GÜZELDİ YEMİN OLSUN !!
�
Sabaha karşı saatin geceyi devirdiği an..
Kan ter içinde uyandığını bilemeden �HAYIR� çığlıklarının boğazımı yırttığı
Kulağımda ise hâlâ o çığlığın eksik olmadığı
Kâbuslar dolusu Bölücü Soyut bir gücün seni düşünmeye zorlaması�

Seni istiyordum kâbusların ve ansızın uyanışların içinde..
Bu yürek sensiz olamıyordu..
�
Gönlümün bir sabahı vardı..
Gece korkusundan bembeyaz olurdu kızıllıktan sonra..
Ne zaman kaşlarını çatıp hor kullanmaya kalksa SEN olurdu gökyüzü..
Toprak ezilmekten sıkılıp ezmeye çalışırdı..
Ne zaman ezmeye kalksa sen geçerdin sokağından sevdanın..
Yağmur ağlamaktan sıkılırdı kimi zaman..
Ve ne zaman yağmayı bıraksa toprağın çatlamış yüzü çarpardı bulutlara..
Bulutlar SEN olurdu ve yağardı alabildiğince..
Önce yaşam verirdi toprağa sonra seni bana..
Göğün yüzü SEN Sevdanın yüzü SEN Yağmurun yüzü SEN �
Her şey sana bu kadar muhtaçken
�BEN SANA MECBURUM BİLEMEZSİN� desem
SeN YiNe SaKLaRMıSıN..SeNi BeNDeN?

_________________________________________________

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını
kendimi bulduğumda anladım...

Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış
Kendi yolumu çizdiğimde anladım�

Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat okuyarak
dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım...

Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım...

Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden
Neden hiç ağlamadığını anladım�

Ağlayanı güldürebilmek ağlayanla ağlamaktan daha
değerliymiş
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım...

Bir insanı herhangi biri kırabilir ama bir tek en
çok sevdiği acıtabilirmiş
Çok acıttığında anladım...

Fakat hakedermiş sevilen onun için dökülen her
damla gözyaşını
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım...

Yalan söylememek değil gerçeği gizlememekmiş marifet
Yüreğini elime koyduğunda anladım...

''Sana ihtiyacım var gel ! '' diyebilmekmiş güçlü olmak
Sana ''git'' dediğimde anladım...

Biri sana ''git'' dediğinde ''kalmak istiyorum''
diyebilmekmiş sevmek
Git dediklerinde gittiğimde anladım...

Sana sevgim şımarık bir çocukmuş her düştüğünde
zırıl zırıl ağlayan
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım...

Özür dilemek değil ''affet beni'' diye haykırmak
istemekmiş pişman olmak
Gerçekten pişman olduğumda anladım...

Ve gurur kaybedenlerin acizlerin maskesiymiş
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım...

Ölürcesine isteyen beklemez sadece umut edermiş
bir gün affedilmeyi
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım...

Sevgi emekmiş Emek ise vazgeçmeyecek kadar ama özgür
bırakacak kadar sevmekmiş...

Gürültü patırtının ortasında sükunetle
dolaşsessizliğin içinde huzur
bulduğunu unutma.Başka türlü davranmak
açıkça gerekmedikçe insanlarla dost olmaya
çalış. Sana bir kötülük yapıldığında
verebileceğin en iyi karşılık unutmak olsun
bağışla ve unut. Telaşsızkısa açık ve
seçik konuş. Aptal ve cahil olsa bile dinle
onları çünkü; dünyada herkesin bir öyküsü vardır.
Yalnız planlarının değil başarılarının da tadını
çıkar. İşinle ne kadar küçük olursa olsun ilgilen.
Seveceğin bir seçersen yaşamın boyunca bir an
çalışmış ve yorulmuş olmazsın.
Olduğun gibi görün ve göründüğün gibi ol.
Sevmediğin zaman sever gibi yapma.
Çevrene önerilerde bulun ama hükmetme.
İnsanları yargılarsan onları sevmeye
zamanın kalmaz ve unutma ki insanlığın
binlerce yıldır öğrendikleri sonsuz
uzunluktaki bir kumsalda bir kum tanesinden
daha fazla değildir.
Kaybetmeyi ahlaksız bir kazanca tercih et.
Bazı idealler o kadar değerlidir ki o yolda
yenik düşmen bile zafer sayılır. Bu dünyada
bırakacağın miras; onur ve dürüstlüktür.
Yılların rüzgar gibi geçmesine öfkelenme
gençliğe yakışan duyguları gülümseyerek teslim
et geçmişe. Rüzgarın yönünü değiştiremediğin
zaman yelkenlerini rüzgara doğru ayarlainsanlara
göre değil. Çünkü dünya karşılaştığın fırtınalarla
değil gemiyi limana sağ salim getirip getirmediğinle
ilgilidir. Kavgalarını sürdürürken bile kendinle
barış içinde ol.
Hatırlar mısın doğduğun anları; sen ağlarken
herkes gülüyordu öyle bir ömür yaşa ki
öldüğünde herkes ağlasın sen sevinçle gülümse.
Unutma ki tüm pisliğine ve kalleşliğine
rağmen bu dünya insanoğlunun tek mekanıdır.
M.Ö. 9. YY XSENTİUS

Bitmişlik..
Tükenmişlikle..
Gözlerin arasında bir yerdeyim...
Ne yerdeyim...Ne gökte...

Yalan söylemedim hiçbir zaman...
Korkum vardı..
Titremekliydi hallerim..
Kalbim derin bir yaranın üzerine veriyordu acı acı nefeslerini..
Amaçsız yürüyordu ayaklarım yıllardır..
Derin bir yağmura çektin beni...
Kelimelerini içtim..Sarhoş oldum..
Bir gece yarısı susuşlarına düşürmüştümbir damla gözlerimden..
Birde...
ihanet mi? sorusuna veremediğim susuşlara..

Susarak..
susa susa..
Susadım günlerce....
...

Kapımın kilidi korkudan kapandı...
Korkuları..
Acı sızı ve özlemleri kilit yapmışım farkına varmadan kapılarıma...
Şimdi ben bile açamıyorum yüreğimin kapısını....
Ve farketmeden...
Sende bir kilit vurdun....
Adı neydi bunun?..
Yağmurda gözyaşımı..ihanetmi..Yokluk mu..?
Bilemem..
Bilmekte istemem..
Tek hissettiğim..
Daha yolun başındayken hayatın..
Sonumu beklemem...

Şemsiyemi açtım..
Bil istedim..
Yazdım...
Yağmur yağarken..

...

Yağmur yağıyordu..Üşümüştün..
Nasıl oldu bilmiyorum...
İçeri aldım seni..
Sessiz kaldık bir süre öylece..
Tozlu raflaraUnutulmuş kitaplara dokundu ellerin..
Durmadan bakınıyordun etrafa...
Unutulmuş duygulara sebep aradın kalbimin her köşesinde..
Ve şimdi kilitli kapıları zorlar oldun..
İçimi acıtıyorsun..
Bu gece son...

Dokunma yüreğime..

Hayat hep kendini tekrarlayan yapayalnız bir hıçkırıktır
herkesin yüreği kendine yanılsama ve filler mezarlığıdır
söz çoğu zaman çentik atar kanatır yürekleri
ve zamanla yüzler sözlerin mezar taşları olur
işte bu çokça ölümdür ama ölümlerden hayat bulmak gerektir
gerçek olan dolanan dildir sarhoşluk değil
bazen de gerçek olan sarhoşluktur dolanan dil değil
günler çok uzadı ömürlerse çok kısa
öpüşerek buluşmalar öpüşerek ayrılmalar nedense çok sıkıcı
artık insanlar kendilerini kanatarak arasın ve bulsun
çünkü artık eller yüzler gözler yürekler gibi mevsimler de bitiyor
çünkü artık parça parça ve yavaş yavaş insan bitiyor
insan o gizli ve kirli yanlarını ortaya çıkartsın ve kanatsın artık
kanayan yüzlerde yanılsama değil gerçek insan vardır çünkü
oysa üstümüze yapışan hiçbir şey kendimizin değil
aslında hiçbir insan kendisi değil hiçkimse gerçek insan değil
artık insanlar birbirlerinin gözlerinin içine ne kadar baksalar da
gerçeği ve içtenliği göremezler
ama yine de herkes duymak istediği şarkıyı dinler kendini aldatarak
çünkü her sahte buluş gerçek bir yitiriştir zamanla anlaşılır
Kordon'da sefa yaşayanlar her gece veremdir aslında
alkolle büyütülen yalan ve yanlışları en büyük mutsuzluklarıdır aslında
her gece yaşanan yavşaklık ertesi güne aktarılan büyük doyumsuzluklarıdır aslında
ne yazık ki herkes herkese küllerini bağışlayabiliyor artık
herkes herkese iğreti bir emanet artık
herkes herkese yakınlaştıkça uzaklaşıyor artık
kimse kimseyi aradığı yerde bulamaz artık
herkes birşeylerini birilerinde unutur ya da yitirir artık
herkes birilerine sarılırken korkuyor artık
her söz inceliksizlik her dokunuş içtensizliktir artık
herkesin çığlığı korkunç bir yalnızlık artık
kimsenin sesi kimsenin sesine değmiyor artık
bu yüzden oturup alkol akşamlarında gizli gizli ağlıyorlar
herkesin her konuda bilge olduğu bir zamanda hiçkimse mutlu değildir aslında
soytarı bilgelik hiçbir zaman mutluluk getirmez çünkü
artık herkes gizlice bir iç kanama yaşar usulca
gözler artık sadece göz diller sadece dil eller sadece eldir artık
her şey sentetik her şey plastik her şey metaliktir artık
işte bu yüzden mutsuz ve yalnızdır insan
işte bu yüzden bitmiştir... bitmiştir insan.

Her sabah yeniden sayıyorum kaç gündür görüşmediğimizi. Rüyalarımda görüyorum
karşılaştığımız anı başımı çeviriyorum bulamıyorum söyleyeceğim kelimeyi...

Nefretimle uykuya dalıp ve sevgimle kalkıyorum. Her sabah yeni bir güne başlasam
da sensiz yeni bir hayata başlayamıyorum...

Sabahları cebime koyup "iyi ki"lerimi "keşke"lerimi pişmanlıklarımı çıkıyorum
yola günün bir saatinde "keşke"lerimi alıyorum başka bir saatinde "iyi
ki"lerimi yanıma...

Bir cebimde ise hasretin hala duruyor yapacak hiçbir şey bulamayınca kalbim bu
yorgun kelimelerden medet umuyor...

Senden gittiğimde sadece yaralandım sandım aslında ruhum bedenimden ayrılmış
geriye kalan bir et parçasıymış anladım...

Artık kiminle konuşsam ruhum sendeki gibi havalanmıyor bugün kiminle tanışsam
kalbim sendeki gibi atmıyor...

Yanımdan geçen herkese sen misin diye bakıyorum seni gördüğüm anda başımı
çevirip kaçıyorum. Senden uzaklaşmak için sana doğru koşuyorum...

Bir gün ararsan açmayacağım diye kendime sözler veriyorum her telefon
çaldığında sen misin diye heyecanlanıyorum. Seni aramamayı cesaret sanıyorum
aramak mı zor aramamak mı bilmiyorum...

Hiçbir gelen senin yerini doldurmuyormuş hiçbir giden senin kadar
acıtmıyormuş...

Sensiz bir hayatta da mutluluk yokmuş aslında yokluğunun acısı sevgimden
büyükmüş aslında....

Dokunmak İsterim Dokunamam.

saçlarına düşerim
kimliği belirsiz bir buluttan
çıplak bir yağmur olarak
karanlık bir sokağın başından dönersin
hızla yürürsün ıslanmamak için
biraz daha kalmanı beklerim oysa
beklerim yüzünün bakmasını bana
kalbinin çarpışını kuşlar duyar
toprak olurlar hüzünden
ve yağmurun adıyla başlar
bastığın her yer...

ve bastığım her yer seni hatırlatır bana
aynaya bakarım yüzüm seni sorar
fakir bir gözyaşı akar gözümden
yumruğunu vurur dudaklarıma
isyanına ortak arar
özlemini çalar kalbimden
ellerimle sildiğimde gözlerimi
avucumda kalırsın
sımsıkı sıkarım sonra
erir herbir damlası
bulut olur
gökyüzüne karışır...

dokunmak isterim dokunanam...
hırçın bir şiirdir tüm hasretim
sözcüklere sığmaz
istifa eder tüm mısralarımdan
gözlerini arar sokak sokak
koşar karanlığına
umudu sorar korkularımdan
güneşi bekler tüm duraklarda...
ellerini tutarım hayaliyle! *
gülümser çocuksu bir gülümsemeyi
dokunmak ister dokunamaz...

çerçeveye hapis bir resimde başlar aşk
masalını nefesimde bulur
sonra büyür de yanıbaşımda
akılsız bir uyku düşümü bulur
ama yine de sorgusuzdur bedenin
alamadığım bir dokunuşumla yorulur
benzersiz bir masumlukla yalnızlığıma
oyunlar kurmaya başlar çocukluğun...

sarılmak isterim sarılamam...
pervasız bir hüzünde boğulurum yalnız!
yalnız doğar gecem sabahıma
sesin şafaktan daha uzakta
söyler ismimi fakat haykıramaz
yinede bekler ulaşacağı günü kulaklarıma
sıcacıktır oysa yüreği
bebeğide tam karşısındadır belki
sarmak ister ama saramaz...

ruhunu yazar kağıda elleri
altına gözyaşı imza atar
mektuba sığmaz belki kağıt
taşar ıslaklığı her tarafından
yinede bağlar güvercinin ayağına
penceresinden son bir umutla uğurlar
mevsimliktir oysa ilk bahar
uçmak ister ama uçamaz...

Ben seni severken
Sen yanımda yoktun ki !
Ben seni özlerken
Sen bilmiyordun ki !
Ben seni sensiz sevdim...


Sen yokken bakışların vardı
Beynime kazınmış
Nereye baksam oradaydılar
Ben seni sensiz sevdim...


Göremesem de rüyamdaydın
Sevmesen de kalbimin derinliklerindeydin
Ve kimse seni oradan çıkaramayacak
Sen bile !
Ben seni sensiz sevdim...


Sen olmasan da hayalin vardı
Sen olmasan da şarkılar vardı;
Seni hatırlatan...
Sen olmasan da her dakika aklımdaydın
Ben seni sensiz sevdim...


Sen olmasan da yıldızlar vardı
Sen olmasan da bulutlar vardı
Sen olmasan da günbatımları vardı
Sen olmasan da denizler vardı
Ben seni sensiz sevdim...


Aslında sen hep vardın
Aynı şehirde aynı sokakta
"Ben sevdanın otuduğu sokakta oturuyorum" ama ;
Ben seni sensiz sevdim..


Ne olurdu sende beni sevseydin ?
Ne olurdu bu kadar gözyaşı dökmeseydim ?
Ama inanıyorum ki sen uyandıracaksın beni
Hani kıyamet koptuğunda...
Ben seni sensiz sevdim...


Neden sevdim bilmiyorum ama çok sevdim Ben seni severken
Sen yanımda yoktun ki !
Ben seni özlerken
Sen bilmiyordun ki !
Ben seni sensiz sevdim...


Sen yokken bakışların vardı
Beynime kazınmış
Nereye baksam oradaydılar
Ben seni sensiz sevdim...


Göremesem de rüyamdaydın
Sevmesen de kalbimin derinliklerindeydin
Ve kimse seni oradan çıkaramayacak
Sen bile !
Ben seni sensiz sevdim...


Sen olmasan da hayalin vardı
Sen olmasan da şarkılar vardı;
Seni hatırlatan...
Sen olmasan da her dakika aklımdaydın
Ben seni sensiz sevdim...


Sen olmasan da yıldızlar vardı
Sen olmasan da bulutlar vardı
Sen olmasan da günbatımları vardı
Sen olmasan da denizler vardı
Ben seni sensiz sevdim...


Aslında sen hep vardın
Aynı şehirde aynı sokakta
"Ben sevdanın otuduğu sokakta oturuyorum" ama ;
Ben seni sensiz sevdim..


Ne olurdu sende beni sevseydin ?
Ne olurdu bu kadar gözyaşı dökmeseydim ?
Ama inanıyorum ki sen uyandıracaksın beni
Hani kıyamet koptuğunda...
Ben seni sensiz sevdim...


Neden sevdim bilmiyorum ama çok sevdim

Sen...

ve gözlerin gelir aklıma
ve sözlerin
gidişin gitmiyor gözümün önünden
ve izleri derin
ilk değilsin bu senin de bildiğin
ve yine biliyorsun
sen son sevdiğim
şimdi uzaklardasın
ben çamlar arasında bir hastane odasında
ciğerimde bir ince hastalık
içimde kapanmak bilmeyen bir yara
ve sanki elimde inadına bir sigara
biliyorum dönmeyeceksin
hatta arkana bile bakmazsın
gün gelir belki bir yuva kurarsın
oğlun olsa benim adımı koyar mısın
gittin
dağ gibi sevdamı devirip ardında
gittin
allahaısmarladık bile demedin
sazlar çalınır çamlıcanın bahçelerinde
o şarkıyı bir daha hiç söylemedim
şimdi elimde bir bardak çay
ve dudağımda buruk bir tebessüm
kendi kendimi üzmemeye söz verdim
ve ben seni hayatımın bir musalla taşına en yakın yerinde sevdim
ısrar etmedin kendine beni sev diye
beyaz bulutlar gibi sırtını rüzgarlara verip gittin
bense durdum ve bekledim
ve ben seni hayatımın bir musalla taşına en yakın yerinde sevdim

SOR KENDİNE BENİ

Sor sevdiğim
Sonra kağıttan gemiler yap
Yelkenleri olmayan
Direkleri mavi bildiğim
Sor beni gördüğün her buluta
Sevdalıların hatırına
Geceleri yıldızlarda parlayan
Denizlerin suskunluğuna bırak beni
Ve çek gökyüzümü üzerine
Dalıp git hayallerin sonsuzluğuna
Çocuklar çıkarsa karşına
Gülümse uzat ellerini
Ceplerinden çıkarıp verirler sana
Tenimde gizlenen dudak izlerini
Şaşırma
Sabah olacak birazdan
Sor beni yağmurlarına
Sor sevdiğim
Ve pencereden bak bakabildiğin kadar
Gördüğün son noktada
Seni seyretmekteyim...

SEN BENiM KARIMDIM

Bugün seni hiç düşünmedim
Düşlemedim
Hiç aklıma gelmedin nedense
Ve gözlerim dalmadı uzaklara bugün
Ve bugün hiçbir şarkı saramadı ruhumu
Alıp götüremedi beni
o uzak tılsımına

çok zamandan beri
ilk defa
inan ilk defa
eğmedim başımı önüme
yürüdüm diktik
ayaktaydım yine
öyle aylak aylak gezinmedim sokaklarda
Bütün gün koştum koşuşturdum
Birazda yoruldum
Ama kimse yadırgamadı beni bugün
Ve bugün hiç kimse garib garib bakmadı yüzüme
Bende sıradan bir insandım bugün
Herkes gibi
Sen gibi
Onlar gibi
O eski ben gibi
Ne bir ayrıcalığım
Nede bir farkım vardı artik
O insanlardan o kalabalıklardan
sanki unutmuştum seni


Ama aksam olduğunda
Uzakların yamacından
Yıldızsız bir gece iner yüreğime
İste o an
o kara sessizlik
Bir mavzer mermisi gibi
Birdenbire!
Alır götürür sol yanımı
Kara sevdan
Yeşil gözlerin gelir aklıma
Ve o güz güllerinin sessiz hüznü
Nasılda sarar tüm bedenimi
Bak nasılda deli eser rüzgâr
Dışarısı sonbahar

Sonra çok geçmeden
dalar gözlerim uzaklara
yağan yağmurun sesine
ne o sevincim kalır birden
ne o neşem
Sen gittin ya
Karanlıklar çöküyor içime
Bitmek tükenmek bilmeyen her günün sonunda
Sensiz gecelerin karanlığında
Nasılda savurur beni anılar
acımasızca
kaç zamana
ve kaç imkânsıza


Derdim yalnız seni sevmek
Bilmem bilmekte misin?
Bitmiş bir hayatın derdini çilesini
Sen çekmedin hiç
Uzaklarda firarında olmak kolay gerçeklerin
Zor olan ölmek değil
savaşmak kendinle
kaybettiğini bile bile
unutulmak atılmak bir köşeye
yitirmek umutları
dönememek geri
zor olan

sen hep bende kalacaksın
ta şuramda
kor mührünle
kul olmuş yüreğimde
biliyorum
Çalacaksın yarınlarımı
Çalacaksın yıllarımı
Unutmam gerek seni
Onuda biliyorum
ama istemiyorum
Yaşadığım tek anlamsın çünkü
Yaşadığım şu anlamsızlıklarda
Seni de unutursam ne kalır bana
Sensiz kalan bu şehirde.

Sen benim yarınımdım
Sen banım kadınımdım
İki çocuk
Birde karımdım
nefesim yetmiyor simdi hayata
soluk solumayayım
Zaten gereği de yok artık
Kala kala
Üç beş adım kaldı şurda vuslata
Öyle bir yere geldim ki
anladım
Yazık etmişim ömrüme
Yasamadığım hayata
Hayallerime
En çokta �bendeki sana��

Sen Yoksun Artık!

Sen yoksun artık!
Papatyalar boynunu bükmüş
Toprağını terk ediyor!
Sarısında umutlarımı
Beyazında sevdamı
Beni de benden bedenimden
Alıp gidiyorsun�

Sen yoksun artık!
Şehrimin yağmurları buruk
Güneşi ayrı kasvette;
Karanlıklar öpüyor sokaklarını
Sen diye adımladığım kaldırımlarını
Söküp gidiyorsun..

Sen yoksun artık!
Sabahlar kederli
Öğlen vakitleri na hoş
Akşamlarımsa bomboş
Gecelerimi hasrete
Döküp gidiyorsun..

Sen yoksun artık!
Şiirlerimin dili lal
İmgelerim kayıp;
Sensizliğe tüm yazdıklarımı
Seninle içinde bulamadıklarımı
Bırakıp gidiyorsun..

Sen yoksun artık!
Zifir mavim yok; senlerim yok!
Siyahlar daha aydınlık
Uçurumlarım �-hadi be��lerim
Kör bir kuyuya beni
Atıp gidiyorsun..

Sen yoksun artık!
Yaşanmamış nice sevdalarda
Düşlerde; hele ki rüyalarda
Anlamsız riyalarda
Hayalini gözlerimde
Yıkıp gidiyorsun..

Sen yoksun artık!
Çıkmazlarım çoğalıyor
Umutlarım dağılıyor
Gitme deyişim boşuna.
Beyhude çırpınışlar
Binlerce atın koşumuna
Gemi azıya
Çekip gidiyorsun..

Sen yoksun artık!
Annesiz yavru gibi;
Bükülmüşlerimde seni beklerken
Gözlerine son kez gülerken
Aşkına sevdaya açılası kapıyı
Çarpıp gidiyorsun..

Sen yoksun artık!
Sensizlik çok pahalı;
Ödeyemem bedelini
Bulamazsın benden sevdalı
Pazarlıkta çektin artık elini
Umudumu üç kuruşluk hasrete
Satıp gidiyorsun..

Sen yoksun artık!
Mekanım cennet olsa ne olur?
Beni ateşine attın ya!
Cehennem nedir ki mahşerde?
Ciğerimi cayır cayır
Yakıp gidiyorsun..

Sen yoksun artık!
Dilim dönmüyor hiçbir duaya;
Aklım ermedi gitti bu davaya
Bir daha gelmezmişim gibi dünyaya
Ölümümü bedavaya
Getirip gidiyorsun..

Sevgiyi aradım durdum
Yüreğimde yaşattığım sevdayı bıraktım kenara
Olmayacak sevdaydı yüreğimdeki
Aradığım sevda olacakmıydı peki
Ya da aradığım sevda ne kadar doğruydu
Ben kendimi neden sevdaya tutsak kıldım
Ben sevmekmi istiyordumyoksa sevdayı yaşamak mı?
Sevda neydi
Sevda bir kişiyi sevmekmiydi yoksa
Ya da yüreğinde ölümsüzleştirdiğim mi
Yerine kimseleri koyamadığımıydı
Sevda sevmekten ve aşktan ibaretmiydi
Neydi sevda deli kız
Bunun cevabını bildin demisevda aradın
Yüreğine sevda koymak istedin
Ne aradığından eminmiydin de çıktın yola
Sen ne arıyorsun
Sen sevda mıaşk mısevgimi?...
Yoksa sadece Onumu�.

Gitme�.
Gitme demiştim sana
Bırakma yalnız başıma
Koyma beni yaban ellerin arasında tek başıma
Gitme dedim sanagitme�
Oysa dinlemedin beni.
Elimden tutup kaldıran sendin beni
İşte bu yol senin mutluluğun yolu demiştin
İşte doğrular bunlar dedin
Yüreğin güzel mutluluğu yakala dedin
Genç yaşında bütün güzelliği yaşa dedin
Sen her şeyi dedinde be gülüm
Ben bütün bunları sende buldum
Oysa şimdi gidiyorsun
Giderkende gösterdiğin bütün güzellikleri götürüyorsun
Bütün güzellikleri sende buldum be canım
Gitme dedimöyle deme dedin
Gitme demek acizlere yakışır dedin
Beni aciz gibi görmedin
Oysa ben sende bütün güzellikleri
Mutluluğu sende gören ben aciz kul�
Gitme be gülümsen gittiğin an
Arkanda bir enkaz yığını bırakacaksın
Açılmış gülün solmasına sebeb olma.
Gitme gülümgitme canımgitme�

SENİ İSTİYORUM!..
Akşam senin kollarında uyuyup sabah kendi kollarım arasında görmek için..
SENİ İSTİYORUM!..
Herkesin içinde el ele oturup o güzel gözlerine gözlerimle "seni seviyorum" demek için..
SENİ İSTİYORUM!..
Sevgi selinde kaybolup aşk rüzgarlarıyla savrulup mutluluğa erişmek için..
SENİ İSTİYORUM!..
Gözlerimi kapayıp ellerim ve dudaklarımla seni ezberlemek için..
SENİ İSTİYORUM!..
Gecenin bir yarısı uyandığımda seni yanımda görmek için..
SENİ İSTİYORUM!..
Yalnızlar diyarında kaybolmamak seviyor ve seviliyorum demek için..
SENİ İSTİYORUM!..
Aşkı her an yaşamak sevgi ağacının meyvelerini yemek için..
SENİ İSTİYORUM!..
Ağladığımda omzuna başımı koymak için..
SENİ İSTİYORUM!..
Yağmurun gürültüsünden korktuğumda kollarının arasında olup korkmamak için..
SENİ İSTİYORUM!..
Her an seni yanımda görmek sevdiğimi söylemek için.. SENİ..
YALNIZ SENİ İSTİYORUM........GÜLÜM..

SENİ SANA YAZIYORUM..!!

İşte gene yazıyorum gecenin bir vakti. Seni sana yazıyorum..

Bu gece sadece seni düşünmek istiyorum. Seni ve gözlerini..
Sen yanımdayken zaman nasılda su gibi akıp geçiyor. Oysa şimdi saniyeler
yerinde sayıyor.. Sanki bana bize inat...
O gözleri ceylan bakışları ne çok özledim bilsen...

Bu gece sadece seni düşünmek istiyorum. Dudaklarını ve ellerini..
Öpüşlerin o kadar sıcak ve içten ki... Hani insanı yakar derecesinden...
Sonra ellerin o kadar yumuşak..
Onların saçlarımda dolanması sonra tenimi okşaması akıl alır şey değil...

Bu gece sadece seni düşünmek istiyorum. Kalbini ve sevgini..
Kalbin bana kendimi görebilmemi sağlayan bir ayna
Sevgin ise aynaya vuran güneş ışınları...

Bu gece sadece seni düşünmek istiyorum. Kokunu ve sesini..
Baharda açan çiçeklerden daha güzeldi kokun yeni doğmuş bebekten daha masum..
Sesinnn sanki hiç söylenmemiş müzik notası..
Ağzından çıkan her bir kelime başka bir nağme olup gelirdi kulağıma...
Bu yüzden hiç istemezdim susmanı..

Bu gece sadece seni düşünmek istiyorum her zaman ki gibi!!

İşin kötüsü hızla eskiyor yokluğun...

Ki varlığın gün yüzü görmemişkenyepyeni dururken böylesine!

Şöyle bir toparladım da senin için yaptıklarımı

hani o çok sevdiğin ve masanda tamamlanacağı günü bekleyen puzzle'ın gibi

birleştirmeye çalıştım da verdiklerimi

daha bir kaç tanesini koyuverince yan yana sen oluşuverdin...

Yavaş yavaş anlıyorum şimdi neresinden su alıyormuş senli hayatım...

Seni ölüm kadar büyütmüşüm yaşamımda.Sanki ölümün zıttı yaşam değilmiş de senmişsin!

Hani olmasanolmazmışım...Var mısın şimdi?E varım işte...

Üstüne üstlük yarın nasıl bir seni seveceğim korkusu ve endişesi yok içimde...

Yarındaha yeni tanıştığın bir insan ya da bir arkadaşın mı olacağım

öbür gün dokunmadan duramadığın sevgilin mi olacağım düşüncesi yok...

Ve sen hiç kıpırdamazsın yerindenbilirim...

Elin telefona gidecek olsanumaramın son tuşuna kadar sürer cesaretin!

Kapımın önüne kadar gelsenzilim yerine kendini çalarsın kendinden...

Sen adım atmaya bile alışık değilsin ki bana ve ben öyle koşmuşum ki sana...

Kaç tur atmışım etrafındakaç kez aşkın hacısı olmuşum bilinmez!

Meğer etrafında döndüğüm seni ben yaratmışım.

Sana yamadığım ben parçalarını söktüğümde üzerindengeriye bir avuç günah kaldı...

Şimdi ben yalnızım belki ama sen yoksun!

Ben baştan aşağı bir ahsen tepeden tırnağa günah...

Ve ...... Aşk yerden göğe boş...

yer yokmekan önemsizzaman sıfır
bana sah damarımdan daha yakın olana sığınarak
hala acının acemisiyim ve hala sensizliğe bakamz gözlerim
kaybolmuyorsunbitmiyorsunçoğalmıyorsuneksilmiyo rsun

çıkmaz bir vuslata sürüklenen kalbimde sen yanıyorsun!
bugün kelimelerin tutsaklığına yer yok yürreğimde
ister anlaister es geç vur sessizliğ yanlızlığıma..çiğne kalabalığımı tıkansın
yürüyüşlerimi ve duyma ayak seslerimi gidişinin ardından..

gittindurdum
duydumsustum
konuştunkırıldım
geldinyıkıldım!

susturduğum sabır taşı bugün dillendi
ah zaman..
nereden sürgülediğini bir bilsem
derdim ne seninle ne sensizliğe
sürülsem kendimden ve benliğim el seluleti gibi yansasa aynalardan
ve hırçın bir fırtına sonunda durlsa içim
seni düşünmedim...
YALAN!
seni beklemedim...
YALAN!
seni hiç önemsemedim...
YALAN!
böyle düşünmemiştim hiç
ne senine kendimi ve nede bu vakitsizliği
akrep sancılanmayacaktı zamanda ve akrep umursamaz dönecekti kolumda

denize açtım gözlerimi varlığın ne zaman süzüldü içime
zamansızlığındaki çokluğun ve yazlızlığımdaki azlığın
neden bu kadar zorsun..
uzaklarda dolanışım varlığına duyumsadığım ihtiyaçtan ve senden bana kalan
durgun anılarımın yanlızlığına..
SÖYLEMEDİĞİM
VE
SÖYLEYEMEYECEĞİM
SADECE İKİ KELİMEYLE.....

Sen çekme diye çektiğin acılarım var
Sen anlayamazsın
Sen üzülme diye senin için kapanmayacak sevda yaralarım
Sen hiç tatma diye sana beslediğim ne çok özlemlerim
Sen hiç görme diye girdiğim ne çok karanlık kuyular var
Sen anlayamazsın

Sana sadece yeşil-mavi umutlarımı gösterme uğraşım
Seni mutlu edebilmek için.
Sen her seferinde başka şeylere takılıp görmekten vazgeçtin.
Mutlu edecek kişi ben değildim belki de
Ben öyle sandım sadece...

Öyle çok seviyorum ki seni
Öyle çok istiyorum ki
Asla anlayamazsın gözlerimden
Çünkü onların sana baktığından binlerce kat daha fazla
Sana duyduğumbeslediğim duygularım..

Belki öyle bakan gözler bulamayacaksın başkasında
Öyle bir renkte umutlar da bulamayacaksın başkasının gözlerinde
Belki de ben kendimi kandırmaya çalışıyorum sadece
İşte yine mantıkla duyguların çatışması sanki.
Gerçek hangisi işte o muamma
Hayatta gerçekler yaşanmadan bilinmez zaten
Yalandan yaşanan hayatlar dışında.

Sana bir daha bakamamaktan
Seni görememekten öyle çok korkuyorum ki
Belki de o yüzden susuyorum ve
Yine o yüzden ne yapacağını bilmez çocukça bekleyişlerim.
Aşk cesaretmiş
Herkes öyle diyormuş
Peki herkes benim sevdiğim gibi sevebiliyor mu?

Aşk-ı Kıyamet


Bir Zaman Gelir..
Her Sey Unutulur..
Hic Yasanmamıs Gibi Durur Evler Odalar Zamanın Gerisinde..
Bizler İlerlemis Oluruz Cunku..


Nankörlüğümüzle..
Aşk'ın Kıyameti Budur Aslında.. Yaşanılanı
Hiçe Saymak
Unutmak Vefa'dan Bi Haber olmak..
En Nihayetinde Nankör Olmak! Aşk'a Kıyametleri
Koparttırır .

Kimisi Aldığını Zannederken Verir Karşısındakini
Yüceltir
Kimisi Vermeyi Bile Bilmez
Aşkın Uç Noktalarını Görememiştir.. Hep
İster..
Hep İsteyen Görmeyen Dinlemeyen.. Bu Alışverişte
Bir Hayalden Düş kırıklığından Başka Hiç Birşey
Elde Edemez
Hayal ettiği de Kendinindir Zaten... . Kendine Kalır..

Aşk Bir Danstır Aslında ; Tarafların Uyumuyla Bir
Şaheser Haline
Gelir
Bunun Yanında Komedramlar Yaşanacaktır Elbette..
Çılgınca Kendini Kaptıranlar Dans Etmesini Bilmeden
Kabugunda
Duranlar
Maskaralar Birbirinin Ayağına Değil Üstüne BASANLAR
Elbette
Vardır Olacaktır.


Onemli Olan Kıymet Bilmektir.. Vefa Satılmaz Hic Bir Yerde..
Aşkın Kendine Özgü Bir Dili Vardır Bilirmisiniz?
Bilmeyenle Konuşmaz Zaten Ama Gel Görki Herkesin
Yüreğinden Nedenini
Bilmesede Bir
Hüzzam Şarkısı Geçmiştir..
Aşk Konuşur! Duymasını Bilene..


Yanınızdakinin Yakınınızdakinin Kıymetini Bilin
Aşkı Küstürüp Ne Kendinize Eziyet Edin
Ne Karsınızdakine...
İnsan Oğlunu Ayakta Tutan En Büyük Duygulardan Biri
Budur...
Aşk Yaralı dır Ve Neredeyse Çaresiz Hale gelmiştir.
Herkes Gercekten Daha Duyarlı Olabilir..
Ve Dikkat edin Aşk Gezegeninde Kıyamet Her An Kopabilir...