Amel imandan parça değildir

Sual: Amel imandan parça mıdır, yani bir farzı yapmayan veya bir haramı işleyen kâfir olur mu?
CEVAP
Hayır, kâfir olmaz. Amel imandan bir parça olsaydı, her günah işleyen kâfir olurdu. Hiç müslüman kalmazdı.

Mutezile
ile Vehhabiler ve diğer bazı bid’at fırkaları, (Amel, imandan parçadır)
demişlerse de, amel, imanın parçası değildir. Küfrün zıddı iman,
günahın zıddı ise ibadettir. İmanı bırakan kâfir olur, ibadeti terk
eden günahkâr olur. Amelsiz iman makbuldür, imansız amel ise makbul
değildir. Kadınların muayyen hallerinde olduğu gibi, namaz, oruç gibi
ibadetleri bırakmak caiz ve gerekirken, imanı hiçbir zaman bırakmak
caiz olmaz.

Yalnız iman ile Cennete
girilirse de, yalnız amel ile Cennete girilmez. Amelsiz iman makbul,
imansız amel ise makbul değildir. İmanı olmayanların yaptığı ibadetler,
ahirette hiçbir işe yaramaz. İman başkasına hediye edilmez, fakat
amelin sevabı, başkalarına hediye edilir. İman vasiyet edilmez, fakat
kendi için amel yapılması vasiyet edilir. Ameli terk eden kâfir olmaz
ise de, imanı terk eden hemen kâfir olur. Özrü olan kimseden amel
affolur ise de, iman kimseden affolunmaz.
İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki:
Sapık fırkalar, (Onlar, iman edip salih amel işlediler) mealindeki (Rad) suresinin 29.âyet-i kerimesini delil gösterip, (Amel imanın parçasıdır) dediler. Halbuki bu ve benzeri âyetler, amelin, imanın içinde değil, dışında olduğunu gösterir. Eğer aksi olsaydı, (ve amilussalihat) sözü
lüzumsuz tekrar edilmiş olurdu. Mutezile fırkasının [ve vehhabilerin],
günah işleyenlerin ebedi Cehennemde kalacağını söylemesi yanlıştır.
Çünkü hadis-i şerifte, (İkrar ettiği şeyi, inkâr etmeyen, kâfir olmaz)
buyuruldu. Günah işleyen, tasdik ettiği imanın esaslarını inkâr etmiş
olmaz. Ahirette yalnız imansızlara şefaat edilmez. Bu da, şefaat edilen
günahkârların kâfir olmadığını gösterir. Hadis-i şerifte, (Büyük günah işleyenlere şefaat edeceğim) buyuruldu.Ebüdderda hazretleri,(Ya Resulallah, zina ve hırsızlık eden de, şefaate kavuşacak mıdır?) diye sual etti. Cevabında, (Evet zina ve hırsızlık edene de şefaat edeceğim) buyurdu. İman ile ölen herkes, er geç Cennete girer. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Şirk üzere ölmeyen her mümine şefaat edeceğim.) [Bezzar, Hakim, Beyheki]

(Zina etmiş, hırsızlık yapmış, içki içmiş mümin de Cennete girer.) [Buhari]
(Kalbinde zerre kadar imanı olan Cehennemde kalmaz.) [Buhari]

(Büyük günah işleyen her mümine şefaat edeceğim.) [Nesai, Tirmizi]

(İmanla ölen günahkârlara şefaat edeceğim.) [Buhari, Müslim]

Günahkâr mümin, cezasını çektikten sonra, Cennete girer. (Zina edenden, içki içenden iman çıkar) hadis-i şerifi, günahkârların kâmil mümin olmadığını bildirmektedir. (İman, kalb ile tasdik, dil ile ikrar ve azalarla ameldir)
sözünün manası şudur: İnsanda iman, vücuttaki baş gibidir. El kol gibi
uzuvlar da ameller gibidir. Elsiz, kolsuz insan olursa da, başsız insan
olmaz. Normal bir insan tarif edilirken, bütün azaları ile tarif
edilir. Yani bazı azaları eksik olsa bile insan yine insandır. Bunun
gibi, kâmil mümin tarif edilirken, amel de dahil edilmiştir. Eli ayağı
kesik kimseye (yaşayan ölü) dendiği gibi, büyük günah işleyene de,
kâmil mümin değil manasına "mümin değildir" buyurulmuştur. (İhya)

Sual: Günah işleyen müslümanlara kâfir denir mi?
CEVAP
Günah
işleyen müslümana kâfir denmez. Çünkü Ehl-i sünnete göre, bir insan
günah işlemekle kâfir olmaz. Bazı bid'at fırkaları, günah işleyene,
kendileri gibi düşünmeyen müslümanlara kâfir demek sapıklığında
bulunmuşlardır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Mümine kâfir diyenin, kendisi kâfir olur.) [Buhari]

Müslümanım
diyen, kelime-i şehadet söyleyen kimseye kâfir denmez. Bir savaşta,
kelime-i şehadet getiren birisini öldüren kimseye, Resulullah
efendimiz, (Kelime-i şehadet söyleyen kimseyi niçin öldürdün?) buyurdu. O da, dili ile söylüyordu ama kalbi ile inkâr ediyordu dedi. (Kalbini yarıp da baktın mı?) diyerek onu tekdir buyurdu.

Onun için mümine kâfir demekten sakınmalıdır.

Şarap içeri, iman dışarı mı?
Sual: İslam Ahlakı kitabında, Hazret-i Osman’ın, "Allahü teâlâya yemin ederim ki, bir kimse, şarap içerken, iman o şaraba der ki, ey melun dur, ben çıkayım da ondan sonra sen gir" dediği bildiriliyor. Bir de bu anlamda hadis-i şerifler de var:
(İnsan, mümin olduğu halde içki içemez.) [Nesai]
(Şarap içenin imanı, gömleğin sırttan çıktığı gibi çıkar.) [Hakim]
(İçki ile iman, bir arada bulunmaz, biri, diğerini uzaklaştırır.) [Beyheki]
(İçki içenin kalbinden iman nuru çıkar.) [Taberani]
Sualim, şarap içenin imanı çıkıyor mu, yani kâfir mi oluyor?
CEVAP
Hayır. Dinimizde amel imandan parça değildir, yani şarap içen veya başka günah işleyene kâfir denmez. Amel
imandan bir parça olsaydı, her günah işleyen kâfir olur, hiç müslüman
kalmazdı. Hatta (amel imandan parçadır, günah işleyen kâfir olur) diyen
sapıklar da, müslüman olamazdı. Çünkü masum yani günahsız olmak
Peygamberlere mahsustur.

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
İmam-ı
a’zam hazretleri, "Mümin büyük günah işlese de imanı gitmez, kâfir
olmaz” buyurdu. Günahı çok olan bir mümin, tevbesiz ölmüş ise, Allahü
teâlâ dilerse, günahlarının hepsini affeder, dilerse günahları kadar
azap eder; fakat sonunda yine Cennete koyar. Ahirette kurtulmayacak
olan yalnız kâfirlerdir. Zerre kadar imanı olan kurtuluşa erer. (2/67)

İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki:
Günah işleyene kâfir denmez. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Cebrail
aleyhisselam, “Allah’a şirk koşmadan ölen her Müslüman Cennete girer”
dedi. Zina ve hırsızlık eden de Cennete girer mi dedim. “Evet” dedi.
Aynı suali üç defa sordum. Üçüncüsünde ise “Evet zina ve hırsızlık eden
mümin de [Affa veya şefaate kavuştuktuktan sonra yahut sevabları günahlarından çoksa veyahut günahının cezasını çektikten sonra] Cennete girer” dedi.) [Buhari, Müslim, Bezzar]